-->

Tuesday, November 22, 2011

අප්‍රාණික වීම


මට පහුගිය ටිකේ මේ පැත්තෙ පැත්තෙ පස් පාගන්න බැරිවුනා...
අනේ මං ගැන අහිතක් හිතන්න එපා. හිටිගමන් නිකම් හිටිය සේරටම හරියන්න ඇරියනෙ කට්ට කන්න අලුත් ප්‍රො‍ජෙක්ට් එකකට. ඔහොම තමයි වැඩ කරන එකාමනෙ තැලෙන්නෙ හැම තැනින්ම. මොනවා කරන්නද අදිනවා හිටු කියල. 
කලින් කොටල නවත්තල ඩ්‍රාෆ්ටුවෙ තිබුන එකක් ඔන්න ඇදල දැම්ම. 
________________________________________________________


සෞදි අරාබියේ රියාද්  වල මගේ කාමරේ.

තප්පරයක්වත් එහාට මෙහාට නොවී හරියට වෙලාවට තමන්ගේ රාජකාරිය අකුරටම ඉටුකරන මගේ එලාම් ඔරලෝසුව මාව ඇහෙරෙව්වා.

 

මට හිතාගන්න බෑ මොකද උනේ කියල .
 

නිදි ඇඳේ ඉඳගෙනම ඇස් දෙක පිහදාල බැලුව මම මේ දකින්නේ හීනයක්ද කියල .
 

නෑ....
 

හීනයක් නොවෙයි. මම මේ ඉන්නේ අවදිවෙලා.
 

දෙයියනේ.....
 

මගේ ඇඳේ මගේ ලඟ හිටිය එයා නෑ.
 

හිත කොයිතරම් කලබල උනාද කිව්වොත්  මගේ සිරුර  අප්‍රාණික වෙලා ගියා. සිහිය විකල් උනා.
 

මම හැමතැනම. හෙව්වා ආ ගියා අතක් නෑ.

කෙනෙකුගේ ජීවිතේ විශාල වෙනසක් සිද්ධ වෙන්න කොයිතරම් කෙටි කාලයක්ද ඕනෙවෙන්නේ.


මගෙත් එක්ක ආපු දවසේ ඉඳල මගේ දුක සැප බලාගෙන මගේ සෙවනැල්ල වාගේ ළඟටම වෙලා හිටිය හැටි දිගින් දිගටම මතක් වෙන්න පටන් ගත්තා.

 

කවදාවත්ම මාව තනි නොකර බලාගත්තේ ඇස් දෙක වාගේ .
මම වැඩ ඉවරවෙලා ඇවිල්ල රෑ මැදියමත් ගෙවෙනතුරු ලැප්ටොප් එකට ඇස් හිරකරගෙන, මම මගේ ලෝකෙට වැදිලා, පිටස්තර ලෝකයේ මට ලෙන්ගතු වුන අයට මම ලංවෙලා ඉද්දි,
මගේ ළඟටම වෙලා ඒ දිහා බලා හිටිය මිසක් කවරදාකවත්  වචනයක් පිටකලේ නෑ.


මම කරන කියන හැමදෙයක්ම නොදැන හිටියාමත් නොවෙයි. මගේ සතුටට ඉඩදී ඒ හැමදෙයක්ම උපේක්ෂාවෙන් බලාහිටිය බව මම දන්නවා.
 

මේ තනි කාමරයෙන් පිට කොහේ කියල දැන් මම හොයන්නද?. 

කාමරයේ වූ  පුටුවේ වාඩිවී, සිදුවෙන්නට ඇත්තේ කුමක්දැයි සිතන්නට මම උත්සාහ කලා.

 

මට හොඳටම මතකයි අවසාන වතාවට ඊයෙ රෑ නිදාගන්න සූදානම් වෙලා ඇඟ පත හෝදගන්න නානකාමරයට ගිහින් මම එලියට එද්දිත් මගේ ලැප්ටොප් එක ලඟට වෙලා බලාගෙන හිටිය. 
හැමදාමත් මම නොවැරදීම අනුන්ට අයිති අනුන්ගේ දුක සැප හොයන්න ලැප්ටොප් එක ලඟ වාඩිවෙන බව දන දැනත් ඒ ඇස් වල අහිතක් ගෑවිලාවත් තිබුනේ නෑ.

මගේ ඔලුව තෝන්තු වෙලා. හිසේ අත් ගසාගෙන තවමත් කල්පනා කරනවා. වැඩට යන්නට වෙලාවත් හරි. තවම මූණ හෝදලත් නෑ තේ බීලත් නෑ.

 

අනුන්ගේ රටක අනුන් යටතේ බාරගත් රැකියාවේ වගකීම්.

දෙයියනේ මම කොහොමද දැන් යන්නේ මගේ රැකියාවට. තව ටිකකින් මගේ පෝන් එකට කෝල්ස් එන්න පටන් ගනීවි.

අප්‍රාණික ගත වාරු කරගෙන බිතිය අල්ලාගෙන මම නාන කාමරයට ගියේ මූණ කට හෝදගන්න ඕන නිසා.

දෙයියන්ට ඔප්පුවෙචාවේ........


මෙන්න එයා බාත් රූම් එකේ....


කොතනද?

මූන බලන කන්නාඩිය ලඟ රැක් එකේ.

වෙනදට කාමරේ ගලවල තියල ගියාට මොකද ඊයෙ රෑ අමතක වෙලා 

ඇඟ හෝදන්න  නාන කාමරයට යද්දි  දාගෙන ගිහින් ගලවල තියපු ගමන්.

මගේ ඇස් කන්නාඩි දෙක.....

2 comments:

  1. මං හිතුවෙනං වෙනදෙයක්.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. මේ පැත්තට ආවට ස්තුතියි.....මොන වගෙ දෙයක්ද හිතුනෙ..
      එහෙනම් කතාව සාර්ථකයි?

      Delete